'De dag begint met een wandeling en een fietstocht langs de historische plaatsen, monumenten en bezienswaardigheden in de stad', zegt Walter Baeten, de voorzitter van het IJzerbedevaartcomité. 'De traditionele eucharistieviering op de weide aan de IJzertoren blijft natuurlijk ook. ’s Middags is er een straattheaterfestival en een herdenking van de Eerste Wereldoorlog met oldtimervliegtuigen. In de namiddag is er dan de IJzerbedevaart met een bloemenhulde en muziek van het 60-koppig Vlaams Symfonisch Orkest met Willem Vermandere. Er wordt afgesloten met een zangspektakel ’Vlaanderen zingt’.'
Ook op de nieuwe IJzerbedevaart wil het IJzerbedevaartcomité de boodschap van vrede, vrijheid en verdraagzaamheid in de wereld voor de toekomst bewaren en vrijwaren.
Overzichtstentoonstelling
Zondagmiddag werd eveneens de overzichtstentoonstelling '80 jaar IJzerbedevaart' officieel geopend. De tentoonstelling belicht de geschiedenis van de bedevaarten volledig, objectief en kritisch. Ook de donkere bladzijden uit de geschiedenis, zoals de niet-erkende oorlogsbedevaarten, komen aan bod.
'Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren de IJzerbedevaarten fascistisch', zegt Baeten. 'De collaboratie werd aangemoedigd. Ook deze zwarte bladzijden gaan we niet uit de weg.'
De eerste IJzerbedevaart vond in 1920 plaats in Steenkerke, aan het graf van Joe English. De jaren dertig waren de meest succesvolle jaren. Toen kwamen tot 100.000 bedevaarders naar Diksmuide. In 1946 werd de IJzertoren opgeblazen. Van 1951 tot 1965 werd gebouwd aan een nieuwe toren, maar de bedevaarten bleven wel plaatsvinden.
Eind jaren negentig, onder een nieuwe voorzitter, werd de gedachte vernieuwd tot vrede, vrijheid en verdraagzaamheid. Die vernieuwing leidde halfweg de jaren negentig tot hevige rellen. Sindsdien komt er steeds minder publiek naar de IJzerbedevaart. Met 'Diksmuide IJzersterk' wil het IJzerbedevaartcomité de lage opkomst weer ombuigen.