Zo mochten Taramarcaz en Verschueren het onder mekaar uitvechten voor de zege. In de laatste twee ronden was echter al duidelijk geworden dat Verschueren het beste had gehad en dat bleek ook in de sprint. Van Amerongen beperkte de schade in het tussenklassement door derde te worden, achter de drie Fidea’s pakte Maxim Debusschere na een sterke remonte nog de zevende plaats.
'Mooie revanche'
Zege en opnieuw alleen leider, een betere zondag kon Julien Taramarcaz zich niet wensen. 'Zaterdag groeide de WB-manche in Milaan uit tot een serieuze tegenvaller voor mij, bij deze heb ik een mooie revanche genomen', bevestigde de Zwitser.
'In de aanvangsfase raakte ik al meteen licht voorop met Verschueren, mede dankzij wat probleempjes voor de renners achter ons. Ik heb Bart meteen aangepord om goed samen te werken. Hij deed dat perfect en zo hebben we de rest nooit de kans gegeven om dichterbij te komen. De prestatie van Bart heeft me niet echt verrast. Hij is een goede crosser en kende bovendien een uitstekende start. Het verschil tussen ons zat hem in de strook waar we lopend de fiets op de schouder moesten nemen. Bovendien had Bart me de laatste twee ronden al gezegd dat hij door zijn beste krachten heen zat', aldus Taramarcaz.
'Tevreden en ontgoocheld'
'Ik ben tegelijk tevreden en ontgoocheld', aldus Verschueren, die voor het eerst dit seizoen echt meespeelde voor een grote zege. 'Tevreden omdat het met de conditie de goede kant opgaat na een moeizame seizoenstart, mede veroorzaakt door ziekte na de eerste wedstrijden. Mijn vrees dat ik de wedstrijd van zaterdag in Milaan zou voelen, bleek ongegrond.'
'Ook het feit dat ik weer een goede zaak doe met het oog op een goed eindklassement is positief. Anderzijds is er de ontgoocheling, want ik was er dicht bij. Ik heb dit seizoen nog niet gewonnen, dus dat steekt een beetje. Maar tweede is toch goed. Ik was dan ook sterk geprikkeld om er hier iets van te maken. Ondanks mijn derde plaats in de tussenstand kreeg ik hier niet meteen een contract aangeboden', zei Verschueren.