Op de kasseien van de Muur van Geraardsbergen versnelde Stijn Devolder. Het zou meteen de basis worden van zijn tweede opeenvolgende zege in de Ronde van Vlaanderen.
<p>'Dit was me een heel rare koers', meldde een stralende Stijn Devolder. 'Na de Koppenberg was het wat uitzichtloos. Plots kon het dan weer allemaal wel. Met de ploeg hadden we al een bommetje gelegd op de Berendries en daardoor kwamen wij met de sterkste mannen voorin te zitten.' <br /> <br /> 'Dan al wisten wij dat er in dat groepje al enkele jongens rondfietsten die het niet lang meer zouden trekken. Ik kon uiteindelijk met Preben Van Hecke naar de twee leiders toe rijden. Op de Muur van Geraardsbergen was het dan alles of niets. Uiteindelijk werd het alles. Even leek Quinziato nog te kunnen aansluiten maar dan brak hij plots.' <br /> <br /> 'Of ik volgend seizoen voor een derde opeenvolgende zege ga? Natuurlijk, maar laat ons eerst de komende koersen bekijken. Zondag werken wij met omzeggens dezelfde ploeg Parijs-Roubaix af. Misschien lukt het daar ook weer voor ons, net als vorig jaar. Deze zege draag ik alvast op aan Frederik Nolf, mijn vriend die enkele maanden geleden plots overleed. Het zegegebaar, met mijn wijsvinger naar de hemel toe, was weer een heel emotioneel moment.'</p>