De door de Colombiaanse rebellenbeweging FARC ontvoerde politica Ingrid Bétancourt beschrijft in een brief hoe ze in de loop van de afgelopen zes jaar haar eetlust, haar hoop en haar haar heeft verloren.
Het materiaal vormt het eerste bewijs sinds jaren dat Ingrid Betancourt en andere gijzelaars van de FARC nog leven. Betancourt werd in februari 2002 ontvoerd terwijl ze campagne voerde voor de presidentsverkiezingen, waaraan ze mee zou doen. ‘Ik ben niet meer zo sterk als vroeger, het is heel moeilijk voor mij om te blijven geloven (in een goede afloop, red.). Ik ben lichamelijk niet in orde. Mijn smaak is weg, mijn haar valt uit’, schrijft Betancourt. Ze zegt dat het moeilijk is om als enige vrouw te worden vastgehouden met verschillende mannelijke gijzelaars, van wie sommigen al tien jaar geleden werden ontvoerd. ‘Het leven is hier geen leven, maar treurige tijdverspilling’, schrijft ze.
Het was kennelijk de bedoeling van de rebellen de brief en de video’s aan de Venezolaanse president Hugo Chavez te geven, die kortstondig namens de Colombiaanse regering met de FARC heeft gepraat over een gevangenenruil. De regering schoof hem vorige maand als bemiddelaar aan de kant, omdat hij tegen de zin van president Alvaro Uribe rechtstreeks gesproken zou hebben met de bevelhebber van het Colombiaanse leger.
De brief en de video’s moesten als bewijs dienen dat Betancourt en andere gijzelaars nog leven. Een FARC-commandant die zich Ivan Marquez noemt zei zaterdag in een interview met een Boliviaans persbureau dat het nooit tot een gevangenenruil zal als Uribe zich blijft gedragen zoals hij nu doet. Chavez beschuldigde Uribe en de Amerikaanse regering ervan een gevangenenruil bewust te hebben gedwarsboomd.
Betancourts moeder, Yolanda Pulecio, is niet gelukkig dat de inhoud van de brief gedeeltelijk bekend is geraakt.
