Premier Nouri Maliki had de 19 miljoen stemgerechtigden opgeroepen het geweld niet te vrezen en massaal deel te nemen aan de stembusgang. Dat is volgens waarnemers ook gebeurd. Volgens de eerste schattingen zijn er wel meer kiezers naar de stembus getrokken in de soennitische regio’s dan in de sjiitische.
De soennieten boycotten vijf jaar geleden de stembusgang, maar in sommige soennitische provincies en steden was de opkomst ditmaal hoger dan 80 procent. In sjiitische provincies als Diwaniya, Najaf et Nassiriya ging ’slechts’ 55 tot 60 procent stemmen.
Ondanks de draconische veiligheidsmaatregelen barstte bij het openen van de stembureaus het geweld meteen los. Vooral de hoofdstad Bagdad kreeg het zwaar te verduren. Ruim dertig mensen lieten er het leven. In heel Irak eisten de verkiezingen 38 mensenlevens. Ondanks die tol waren slechts twee van de 50.000 bureaus een tijdje gesloten.
Het waren slechts de tweede parlementsverkiezingen sinds de val van het regime van Saddam Hoessein. De stembusgang wordt aangezien als cruciaal voor de stabiliteit van het land, zes maanden voor de aangekondigde terugtrekking van de Amerikaanse gevechtstroepen.
De stembusgang beslist over 325 parlementszetels. Aangenomen wordt dat de verkiezingen de politieke hegemonie van de sjiieten zullen bevestigen. Anderzijds luidt de stembusgang ook de terugkeer van de soennieten op de politieke scene in.
