Het voorbije jaar zagen passanten op de Turnhoutsebaan in Borgerhout een eigenaardige constructie verrijzen. Reusachtige houten spanten, vier verdiepingen hoog, sloegen een brug tussen twee zijmuren. Het kantoor­gebouw daarboven zweeft zes meter boven de grond.

Voor dat hoogstandje waren een paar goede redenen. Dieper op het terrein ligt het Eco-Huis, dat zijn zichtbaarheid van en naar de straat niet wou kwijtspelen. Maar vooral de nooduitgang van de metro diende gevrijwaard. Dat levert een overdekt plein op dat naadloos overloopt in de toekomstige tuin voor het Eco-huis. Als product van goed nabuurschap geeft deze nieuwe plaza zuurstof aan de drukke Turnhoutsebaan.

De opdracht kwam er op vraag van Ethical Property Europe, een onderneming die op de meest mens- en ­milieuvriendelijke manier wil omgaan met vastgoed. EPE doet vastgoed­investeringen die financiële, maatschappelijke én milieuwinsten opleveren. Zo biedt het organisaties die ook ijveren voor een betere wereld betaalbare huurprijzen.

Bij wijze van goed nabuurschap liet Mundo-a het zicht vrij voor zijn achterburen

In Brussel renoveerde EPE in 2004 al een oud kantoorgebouw tot Mundo-b. Nu heeft Antwerpen op wandelafstand van het Centraal Station zijn Mundo-a, goed voor 170 werkplekken voor 35 organisaties.

B-architecten liet zich niet afschrikken door de complexe opgave. Het bureau moest om te beginnen ruimte scheppen. Daarnaast moest het rekening houden met de hoge ­eisen van ethische en ecologische ­materialen. Op structureel vlak was de uitdaging om het ­gebouw te funderen op de ondergrondse metro.

Het unieke van het gebouw ligt niet in de groene dakpannen tegen de gevel, maar in de houten structuur. Zowel de vakwerkbrug, de liftkoker als de trappenhal bestaat uit massief hout. Dat betekent dat de dragende structuur en de afwerking in één ­materiaal uitgevoerd zijn. Dat is een delicaat werkje voor de aannemer, want zo stuiteren de houten puzzelstukken soms wel eens. In de trappenhal levert dat een verrassende constructieknoop op, in de traditie van kubistische collages.

Ruimtelijk speelt de structuur een nadrukkelijke rol. Die structurele ­architectuur komt het mooist tot haar recht in het open landschapskantoor. V-spanten ritmeren de maatvoering en staan vaak prompt in het midden van de werkcellen. Dat werkt wel eens benauwend, zeker omdat de smalle bandramen beperkt daglicht laten binnenvallen. Jammer dat de vensters op de zuid- en noordgevel even hoog zijn. Op het noorden ­hadden hogere ramen voor iets meer levensvreugde kunnen zorgen.

Gelukkig krijg je op de dakver­dieping ruimte, licht én zicht in overvloed. In wezen is dit een technische verdieping, maar de machinerie zit mooi weggewerkt, zodat het magistrale zicht lonkt op ’t stad en het ­Districthuis Borgerhout.

Door rekening te houden met energieprestaties, het budget en de condities van de bouwplaats zijn de architecten voelbaar in een moeilijke spreidstand terechtgekomen. Al ontberen sommige kantoren de bravoure en de generositeit waarmee deze ­‘levende brug’ is ontworpen, toch is Mundo-a een cadeau voor de stad.