Het is gepasseerd zonder de ophef die er vaak wel is als er een historisch record wordt verbeterd: de index van de grootste 500 Amerikaanse aandelen is aan zijn langste hausse ooit bezig. Nochtans vierde Wall Street dat in stijl en zette het ook een vers hoogste punt ooit neer (het vorige dateerde van januari).
Maar dat duurtijdrecord zag iedereen natuurlijk al lang aankomen. Bovendien werd dit dan wel de langstdurende stierenmarkt ooit met haar 3.453 dagen, het is niet de strafste klim qua rendement.
Sinds het dieptepunt van maart 2009 is de S&P 500 zo’n 340% gestegen, maar de hausse van de jaren negentig was de krachtigste met 417% of 19% per jaar.
De Europese stierenmarkt is al meer dan twee jaar dood. Toch noteert de Europese aandelenindex terug op een zucht van het hoogste punt ooit
Met 16,5% was de huidige klim uiteraard niet te versmaden. Maar geen enkele belegger die in de S&P 500 belegt, heeft zo’n rendement op zak kunnen steken. Wie erbij was toen de index in maart 2009 de bodem van 666 punten bereikte, heeft ook de enorme terugval tevoren ondergaan. Het meten van beursopbrengsten vanop een bodem of top is artificieel.
Toch is de angst voor een beurscrash, hoewel begrijpelijk, onnodig en contraproductief. De beurs wisselt lange hausses af met meestal snelle, scherpe dalingen. Daar alleen de goede periodes van meepikken is iets wat velen nastreven, maar niemand lukt. Maar is dat zo erg? Niet als je kijkt naar de return voor beleggers die het allemaal niet aan hun hart laten komen en zowel de hausses als de crashes meemaken. Sinds 1990 of dus bijna drie decennia bedraagt de return zo’n 9% per jaar, zonder dividenden (zie grafiek).
Ook dat is voor een stukje iets mooier dan de gemiddelde waarheid, want terug gemeten vanaf vandaag. En dat is ook het hoogste punt van de berg dat we ooit bereikten. Maar wie rustig blijft zitten, kan per saldo rekenen op een jaarrendement van 7 à 8%.
Zou u toch liever hebben dat de beurzen wat zakken vooraleer in te stappen? Stel dat we maandag aan een daling beginnen van 20%. Dan is de langste hausse officieel voorbij. Maar niemand zal dan kunnen voorspellen of er nog eens 20% afgaat, of dat een nieuwe hausse is aangebroken. Grote kans dat wie vandaag niet koopt, ook niet zal instappen als de beurs 20% zakt of 30% of 40% … want dan lijkt het of de wereld gaat vergaan.
Dat gebeurt wel meer in Europa. Hier is ook geen sprake van een langste haussemarkt. Van begin 2015 tot 2016 zakten de grootste 600 Europese aandelen met zowat 25%. De Europese stier is al meer dan twee jaar dood. Beleggers vreesden (onterecht) dat China in een recessie ging belanden. Iets waar ook de VS onder zouden lijden, maar de S&P 500 verloor nog geen 10%. Daarna klommen de Europese aandelen weer (16%) en nu noteert de Stoxx Europe 600 index zelfs dicht bij zijn hoogste punt ooit. Wie weet kunnen de Europese beleggers dan eindelijk hun complexen afgooien.
