Beiroet De werkloosheid in Gaza wordt op vijftig procent van de beroepsbevolking geschat, de werkloosheid onder jongeren gaat tot zeventig procent, twee derde van de bevolking moet rekenen op voedsel- of andere hulp. Zuiver water is er nog amper, elektriciteit slechts twee tot vier uur per dag en de afvalbergen groeien. Alle cijfers over de afgesloten Gaza-strook in Israël zijn volgens schattingen van de Verenigde Naties niet minder dan catastrofaal en worden elke maand erger.

Het is ook onduidelijk of er volgend jaar nog geld is voor het onderwijs voor 200.000 schoolkinderen. De Amerikaanse president Donald Trump besliste in het voorjaar om de Amerikaanse financiële bijdrage aan UNRWA, het VN-agentschap voor Palestijnse vluchtelingen, te halveren. In Gaza is de organisatie de op een na grootste werkgever én de inrichtende macht van 250 scholen.

Betogingen

De Palestijnse betogingen van de laatste maanden in Gaza hebben de situatie weer op scherp gesteld. De overgrote meerderheid van de 120 dode Palestijnen en de duizenden gewonden die vielen door Israëlische scherpschutters waren geen Hamas-strijders maar ongewapende burgers.

‘De inwoners van Gaza stikken economisch en hebben besloten tegen het hek te crashen, zo simpel is het’ Benjamin Netanyahu Premier Israël

De Israëlische premier, Benjamin Netanyahu, gaf het vorige week bij een bezoek aan kanselier Angela Merkel zelf toe. De islamistische Hamas-beweging draagt de schuld, aldus Netanyahu, maar de huidige escalatie is te wijten aan de economische wurggreep rond Gaza. ‘Ze stikken economisch en hebben besloten tegen het hek te crashen, zo simpel is het’, aldus Netanyahu.

Dat de humanitaire crisis gisteren op de agenda van het Israëlisch veiligheidskabinet stond, was wel zeldzaam, maar geen toeval. De Israëlische regering, die de wurggreep jarenlang zelf heeft geperfectioneerd, wil nu onder meer bekijken of het mogelijk is 6.000 Gazanen werkvergunningen te geven voor een baan in Israël.

Er is ook een voorstel om de grensovergang van Erez, die nu alleen door voetgangers mag worden gebruikt, open te stellen voor het vervoer van goederen en ‘veilig’ te verbinden met de Israëlische haven van Asjdod. Gaza heeft sinds 2000 geen luchthaven meer en zijn kleine zeehaven functioneert nauwelijks door een Israëlische maritieme blokkade.

Kafka

De tegenstrijdigheden blijven groot. Israël is de instigator van de blokkade – al houdt ook Egypte zijn kleinere grens met de strook gesloten – om zijn veiligheid te waarborgen, maar uit diezelfde veiligheidsoverwegingen moet de situatie in Gaza nu worden verbeterd. Die paradox geeft voeding aan kafkaiaanse voorstellen.

Zo is er een voorstel om een nieuwe elektriciteitscentrale niet in Gaza te bouwen, maar in de Egyptische Sinaï-woestijn. Van Yisrael Katz, de Israëlische minister van Transport én de Inlichtingendiensten, werd gisteren dan weer verwacht dat hij op de kabinetszitting zijn plan zou verdedigen voor een centrale op een kunstmatig eiland voor de kust van Gaza.

‘Het is een oplossing voor een huidige realiteit die slecht is voor de Palestijnen en niet goed voor Israël’, klinkt het in een promovideo die Katz voor het eiland liet maken. Een ‘internationale politiemacht’ moet voor de orde op het eiland instaan. De controle van alle goederen en de zeewateren komt dan weer Israël toe – er komt geen Palestijn aan te pas. En de geschatte rekening van vijf miljard dollar? De ‘internationale gemeenschap’ moet de kosten dragen, klinkt het.

Het was gisteravond afwachten welke koers het veiligheidskabinet kiest.