De snelle doorbraak van de elektrische auto resulteert in een almaar grotere wedloop op kobalt. Recente berichten uit de wereld van de autoproducenten en batterijenmakers spreken voor zich.

Eind vorige week raakte bekend dat de Duitse autobouwer BMW uitzicht heeft op een contract waardoor hij tien jaar lang zeker is van de aanvoer van lithium en kobalt. Eerder liet Volkswagen ook al weten op zoek te zijn naar leveringsgaranties op lange termijn.

Gisteren maakte het Koreaanse elektronicaconcern Samsung bekend de kobaltaanvoer voor zijn batterijen­filiaal Samsung SDI veilig te willen stellen door een belang in een bedrijf dat zich toelegt op de recyclage van kobalt. Volgens het financiële persagentschap Bloomberg zijn de Koreanen al aan het onderhandelen over zo’n instap.

Congo is voor kobalt wat Saudi-Arabië is voor ruwe olie

Het verklaart meteen waarom de koers van het Belgische materialenbedrijf Umicore gisteren met meer dan 6 procent is gestegen. Omdat het volgens Samsung een van de twee bedrijven in de wereld is die zich toeleggen op de recyclage van kobalt. Umicore heeft in ons land twee fabrieken – Hoboken en Olen – voor de recyclage en productie van kobalt uit afgedankte herlaadbare batterijen.

De rush om de kobaltbehoeften veilig te stellen is eind 2015 op gang gekomen. Sindsdien is de prijs van de grondstof bijna verviervoudigd: van 21.000 dollar per ton tot iets meer dan 81.000 dollar vandaag.

China domineert de wedloop. Het is ten eerste de grootste afnemer van ruw kobalterts. Waarvan een zeer groot deel uit Congo komt. Daarbij wordt de vergelijking met Saudi-Arabië niet geschuwd. Congo is voor kobalt wat de Saudi’s zijn voor ruwe olie. Chinese bedrijven zijn nauw betrokken bij de ontginning ervan.

Maar de Chinezen hebben ook een zeer groot marktaandeel in de raffinage van het erts tot zuiver kobalt. Het wordt momenteel geraamd op 77 procent. Dat aandeel gaat naar verwachting stijgen tot 90 procent. Ten slotte is China ook de onbetwiste koploper voor de productie van herlaadbare lithium-ionbatterijen, de brandstof bij uitstek voor elektrische voertuigen. Kobalt is een van de belangrijkste bestanddelen. Het is nodig om de actieradius te vergroten.

Het verklaart meteen waarom autoproducenten en batterijenmakers buiten China er alles aan doen om hun kobaltbevoorrading op lange termijn veilig te stellen. Daarbij komen bedrijven die zich toeleggen op recyclage, meer en meer in beeld.

Umicore-topman Marc Grynberg wees eind vorige week (DS 10 februari) op het gigantische volume kobalt dat verloren gaat door de zeer gebrekkige inzameling van afgedankte smartphones. Het kobalt in de herlaadbare batterijen van afgedankte toestellen volstaat volgens hem al om twee miljoen elektrische auto’s te laten rijden.

In ‘De Grote Markt’ duikt de economieredactie dagelijks in een opmerkelijke beweging in de economische wereld.