Brussel‘Never Trump’, zwoer een groep conservatieve intellectuelen in de prille lente van 2016, toen Donald Trump als een bulldozer op de Republikeinse nominatie afstormde. Ze walgden van zijn grove manieren, die de luister van het presidentschap zouden schaden. Ze huiverden voor zijn gedachtegoed dat de Amerikaanse waarden ondermijnt. Hun bijbel, de National Review, bracht zelfs een heel nummer uit onder de titel Against Trump.
Ze probeerden zijn verkiezing tegen te houden. En toen dat niet lukte, wilde niemand van hen voor hem werken. Slechts drie medewerkers van het American Enterprise Institute (AEI), de grootste en meest gerespecteerde conservatieve denktank in Washington, verkasten naar Trumps regering. In normale tijden is het AEI zowat de hofleverancier van conservatieve brains aan Republikeinse presidenten (DS 24 februari 2016).
Toontje lager
Een jaar later houden de ‘Never Trump’-intellectuelen hun verzet hardnekkig vol, al is het moeilijk en lijken hun gelederen dag na dag verder uit te dunnen.
Eenzaam maar strijdlustig zoeken de anti-Trumpers troost bij elkaar op cocktailparty’s en boekvoorstellingen
De druk om op de ‘Trumptrein’ te springen is groot, geeft Max Boot van de Council on Foreign Relations toe. Zeker naarmate Trump conservatieve wensen werkelijkheid maakte, aldus columnist Bret Stephens van The New York Times.
‘President Trump heeft de Republikeinse partij stevig in zijn greep’, erkent onderzoeker Karlyn Bowman van het AEI.
In zijn deze week verschenen boek Trumpocracy betoogt David Frum nochtans dat de democratie in gevaar komt als de conservatieven Trump niet afvallen. Frum, gewezen speech-schrijver van George Bush en uitvinder van de term ‘As van het Kwaad’, is ongetwijfeld de meest prominente Never Trumper.
Ruim driekwart van de Republikeinse kiezers vindt dat Trump zijn job als president naar behoren uitvoert
Wie volhardde in de tegenstand, moest bereid zijn een prijs te betalen. De National Review kreeg van zijn financiers en abonnees een flinke bolwassing voor het anti-Trumpnummer. Het magazine overleefde, maar niet zonder zijn toon tegenover de president ietwat te milderen.
The Wall Street Journal capituleerde volledig. De krant riep Robert Mueller, die Trumps banden met Rusland onderzoekt, in oktober zelfs op om af te treden. De nieuwe koers resulteerde in het al dan niet gedwongen vertrek van sommige van de bekendste commentatoren en columnisten.
Ook Trumps Republikeinse critici in het Congres, zoals de senatoren Jeff Flake van Arizona en Bob Corker van Tennessee, beseffen dat ze als anti-Trumpers geen kans meer maken en geven er de brui aan. ‘Ik wil niet medeplichtig zijn’, zei Flake toen hij aankondigde dat hij zich niet herverkiesbaar stelt. ‘We mogen nooit of te nimmer akkoord gaan met de aanvallen op onze principes, vrijheden en instellingen.’
‘De Republikeinse partij is op de meeste plaatsen helemaal Trumps partij geworden’, zegt Bowman. ‘De basis steunt de president, de Never Trump-aanhangers zijn slechts een kleine minderheid.’
Omarmd
Uit peilingen blijkt dat ruim driekwart van de Republikeinse kiezers vindt dat Trump zijn job als president naar behoren uitvoert. Mede daarom blijft kritiek, zelfs op Trumps ronduit racistische uitspraken, al bij al beperkt.
De Republikeinen hebben Trump omarmd en zien een aanval op de president als een aanval op de partij. Veel anti-Trumpers keerden daarom niet alleen de president, maar ook hun partij de rug toe. Eenzaam maar strijdlustig zoeken ze troost bij elkaar op cocktailparty’s en boekvoorstellingen.
‘Trump heeft de Never Trump-aanhangers in het zand doen bijten’, geeft Bowman toe. ‘Toch zeker voorlopig.’
