De sociale netwerksite Linkedin is er vijf jaar geleden mee begonnen. De anekdote is dat een groepje jonge werknemers van het bedrijf een ervaring deelden. Hun ouders begrepen niet waarmee hun zoon of dochter die bij de netwerksite aan de slag was de kost verdiende. 

Om daar een mouw aan te passen, besloten ze hun ouders voor een dag mee te nemen naar het werk. En zo zag de Bring in your parents-day het licht. Inclusief lijstjes over beroepen waar ouders zich weinig of niets bij kunnen voorstellen. Met als top drie: datawetenschapper, sociale mediamanager en actuaris.

Sindsdien zet Linkedin zijn beste beentje voor om de Bring in your parents-day ingang te doen vinden in de bedrijfswereld. Wat ongetwijfeld moet helpen om de sociale netwerkksite te profileren als het uitgelezen medium voor professionele netwerking.   
Veel cijfers over de verbreiding van zo’n dag heeft Linkedin de voorbije jaren nog niet verspreid. In 2016 zouden volgens Linkedin vijftig bedrijven hebben meegedaan. Goed voor meer dan 20.000 ouders die een kijkje kwamen nemen op de werkplek van zoon of dochter. Vooral in de VS, het Verenigd Koninkrijk en ook bij onzer noorderburen waagden bedrijven zich al aan zo’n dag. België is tot op heden een onbeschreven blad.

Familievriendelijk

Linkedin schermt overigens met enkele grote namen zoals Samsung, Mars en Philips die al zo’n dag hebben georganiseerd. Sinds vandaag kan het ook de Britse zakenkrant Financial Times aan dit lijstje toevoegen. Die krant zette de ‘Breng je ouders mee naar het werk’-dag zwaar in de schijnwerpers. Door een hele reportage te wijden aan wat er gebeurt als op de werkvloer van de krant de ouders op bezoek komen bij hun zoon of dochter. Waarbij een van de moeders zich meteen laat ontvallen dat ze niet veel meer wist van de job van haar dochter dan dat het iets te maken had met vastgoed. Haar dochter maakt deel uit van de  onlineredactie van de Britse krant en maakt daar verhalen over vastgoed.

Blijft de vraag welk nut zo’n ‘Bring in your parents’-day heeft. De sociale netwerksite en bedrijven die zo’n dag organiseren, pakken uit met argumenten zoals de bevordering van de work-lifebalans en dat het bedrijf veel belang hecht aan een familievriendelijke cultuur.
Hans De Witte, docent arbeidspsychologie aan de KU Leuven, zet grote vraagtekens achter de zin van zo’n initiatief. Hij is zelfs overigens een beetje ervaringsdeskundige. Maar dan in de omgekeerde richting. Zo nam zijn vader, die journalist was, hem als kind op een zondagmorgen weleens mee naar de redactie. Waar hij dan de nieuwstelexen die op papier binnenkwamen mee mocht afscheuren. ‘Ik vond dat geweldig.’

Volgens De Witte is een kennismaking met het werk en de werkplek natuurlijk interessant. ‘Maar zo’n dag vind ik een bevreemdend idee. Ik zie het probleem niet. Waarom zouden ouders een voorkeursbehandeling moeten krijgen? De partner en de kinderen hebben evenveel recht om het werk van de wederhelft, papa of mama te leren kennen’. De oplossing volgens De Witte is veel eenvoudiger. Organiseer een opendeurdag in het bedrijf.

Hij vraagt zich ook af waarom zo het accent wordt gelegd op het feit dat zoon of dochter aan het werk moeten zijn. ‘Ik moet er niet aan denken om mijn moeder een hele dag hier op bezoek te hebben’.

Daar komt nog bij dat voor heel wat beroepen het totaal uitgesloten is om zo’n  dag te organiseren. ‘Zie jij al ouders rondlopen in een autofabriek wanneer de assemblage in volle gang is? En ik vermoed dat ouders van chirurgen niet staan te springen om een kijkje te komen nemen wanneer hun zoon of dochter in volle actie is.’