Brussel‘Als ze met de liberalen in zee gaat, dan betekent dat mijn dood’, zei Emmanuel Macron vorige week in Le Monde. De Franse president heeft Angela Merkel nodig, wil hij zijn beloftes kunnen waarmaken dat de Europese Unie sterker zal worden. Correctie: ­Macron heeft een sterke Angela Merkel nodig.

De Bondskanselier mag in de peilingen dan wel ongenaakbaar bovenaan staan, veel zal afhangen van hoeveel zetels de kiezers aan de andere partijen zullen geven. De gedoodverfde nummer twee, de sociaaldemocratische SPD van Martin Schulz, zou volgens alle peilingen voldoende stemmen halen om samen met de CDU-CSU Union van Merkel een grote meerderheidscoalitie te vormen. Maar tot nu toe houden de sociaaldemocraten de boot af: de SPD heeft ­immers geleerd dat Merkel haar coalitiepartners op vriendelijke, doch besliste wijze vermorzelt.

De verkiezingsavond van 24 september zal, ondanks de saaie campagne, bijzonder spannend worden. En niet omdat de uitslag van Merkel (36 of 37 procent) of Schulz (23 tot 25,7 procent) zo zou afwijken van de trend in de peilingen. Daarvoor is de afstand tussen de twee kandidaten te groot, zeggen specialisten – en dat in tegenstelling tot de peilingen over de Brexit of de presidentsverkiezingen in de VS.

Jamaicacoalitie

 

Alle aandacht zal gaan naar de score van de kleinere partijen. Op een week van de verkiezingen heeft een kleine 40 procent van de kiezers nog niet beslist voor wie hij gaat stemmen. De peilers zijn vooral benieuwd in hoeverre hun stemgedrag de score van de kleinere partijen zal beïnvloeden. Want het zijn die partijen met wie Angela Merkel waarschijnlijk een nieuwe regering zal moeten vormen. Als de sociaaldemocraten kiezen voor de oppositie, dan is Merkel gedoemd tot een regering waarin de CDU-CSU zal samenwerken met twee andere partijen.

Aangezien ze haar veto heeft gesteld tegen het populistisch-rechtse Alternative für Deutschland en tegen de linkse partij Die Linke, schieten alleen nog de liberale FDP en Die Grünen over.

En dat is geen evidente combinatie, aangezien de visies van de groenen en de liberalen mijlenver uit elkaar liggen. De betweters die bomen omhelsen versus de snelle zongebruinde jongens in een Porsche, zo maken ze karikaturen van elkaar.

De sociaal­democraten hebben geleerd dat Merkel haar coalitiepartners vermorzelt

Die Grünen hebben al laten weten dat ze een zwart-geel-groene Jamaïcacoalitie niet zien zitten. Voor hen zijn extra maatregelen tegen de klimaatopwarming noodzakelijk: ze willen de koolmijnen sluiten en eisen dat hun land tegen 2030 geen auto’s met verbrandingsmotor meer produceert. Ze noemen de liberalen een antimilieupartij. De FDP houdt dan weer niet van ‘grüner Dirigismus’ en vindt dat het een utopie is om op korte termijn de fossiele brandstoffen uit te bannen. De liberalen willen zaken doen met de Russische president Vladimir Poetin, die in de ogen van de groenen een dictator is. De liberalen willen een strenger vluchtelingenbeleid, de groenen niet.

Eurosceptici

Als Merkel met de liberalen in zee gaat, dan krijgt ze enkele eurosceptici in haar regering die de Europese dadendrang van Emmanuel Macron met argusogen zullen volgen. Met de groenen krijgt ze partners die wel oren hebben naar Macrons ideeën.

Als de uitslag aanstaande zondag bekend is, begint pas het echte werk. Als de trend van de peilingen bevestigd wordt, dan zou het weleens een tijdje kunnen duren vooraleer Angela Merkel een nieuwe regering op de been heeft en zich weer Bondskanselier mag noemen.

Betweterige boomknuffelaars versus zongebruinde jongens in een Porsche, zo luiden de karikaturen