De eerste seksistische opmerking drong zich al meteen op. Gevraagd wanneer we elkaar zouden kunnen zien, begonnen Liesje Lefever en Veerle Malschaert aan de telefoon beiden over hun kinderen te praten. Veerle zou de kleine Victor (1) kunnen droppen bij haar ouders. Zijn vader is de bekende stand-upcomedian Jeroen Leenders. 'Wij zijn de Nicole en Hugo van de comedy.' De kinderen van Liesje (4 en 6) zitten op school. Als we maar voor halfvier klaar konden zijn.

Zou dat niet het grootste verschil zijn tussen mannelijke en vrouwelijke komieken, misschien wel het enige, dat ze rekening moeten houden met hun kinderen? De dames verzekeren mij dat hun mannen loyaal een groot deel van de zorgen en opvoeding op zich nemen. Gelukkig maar, want de carrières van Lefever en Malschaert zitten duidelijk in een stroomversnelling. Lefever heeft bekendheid verworven als vaste gaste in De laatste show ('Tv is niet weggelegd voor mij', zegt ze daarover) en in het voorprogramma van zowel Kamagurka als Philippe Geubels. Meisje van plezier is haar eerste avondvullende show. Malschaert, een geschoolde actrice, kiest na haar rol als Carla in Flikken en een resem bijrollen in andere tv-series nu resoluut voor comedy. Haar tweede onewoman-comedyshow heet Soldier of love. Maar eerst hebben we het nog even over de kinderen. Vragen de dames zich weleens af wat die later van hun expliciete voorstellingen zullen denken? Voelen ze soms geen plaatsvervangende gêne?

Malschaert: 'Ik had dat vroeger wel met mijn ouders. En ik vraag me nu inderdaad af wat Victor later zal denken.'

Lefever: 'Mijn kinderen zijn zich al bewust van wat ik doe en ze komen soms ook kijken. Maar ik hou zeker mijn mond niet voor hen. Ze weten dat ze een zotte moeder hebben, dus daar moeten ze zich maar tegen wapenen.'

Malschaert: 'Ik denk zelfs al verder: ik zal een heel rare schoondochter krijgen, want het moederbeeld bepaalt toch voor welke vrouw je later valt.'

Lefever: 'Ik probeer niet zoveel over onze jongens te vertellen. Het lijkt me niet zo leuk om dat later terug te horen.'

Malschaert: 'Ha, ik wel. Ik vertel alles. In het begin reageerde ik nog heel hormonaal. Ik moest nog maar naar het nieuws kijken, of naar National Geographic, en ik kreeg al een krop in de keel. Op het podium werd ik plots overvallen door het besef dat ik moeder was. O nee, kan ik dit nu nog wel doen? Kan ik nu nog wel zo uitbundig roepen: “Pak maar! Pak maar alles wat je wilt!,, zoals in mijn eerste show? Juist na de bevalling heb ik zelfs even gedacht dat ik ook alle humor er mee uitgeperst had én mijn relativeringsvermogen. Kortom: dat ik een seut zou worden. Niet dat alle moeders seuten zijn maar ik heb toch even gevreesd dat ik mijn gevoel voor humor zou verliezen, omdat ik zo overgevoelig was. Maar daar ben ik nu helemaal over.'

Verscheidene van jullie mannelijke collega's hebben het de voorbije jaren gehad over het vaderschap, vaak tot in de intiemste details.

Malschaert: 'Ik heb getwijfeld of ik het wel over de zwangerschap en de bevalling zou hebben of over borstvoeding. Maar als daar een goede grap in zit, of een originele invalshoek, waarom zou ik dat materiaal dan moeten mijden? Ik hang er niet de hele show aan op maar het zit er wel in.'

Lefever: 'Ik heb het vooral over mijn leven en wat er de laatste twee jaar zoal veranderd is. Echte moppen maak ik daar niet over, wel grappige liedjes. Ik voel niet de behoefte om lange verhalen te vertellen, ik ben nogal afhankelijk van de interactie met het publiek. Het is ook vrij vermoeiend om heel de tijd grappig te zijn. Ik wil de mensen in de eerste plaats entertainen. Het kan goed zijn dat mijn volgende programma alleen nog bestaat uit liedjes.'

Is het voor jou niet moeilijker om tot interactie te komen dan voor Veerle, die een veel uitbundiger, extraverter type is dan jij?

Malschaert: 'Sorry dat ik je onderbreek, hoewel ik zo meteen de daad bij het woord voeg. Ik ben soms te druk en te overweldigend. Liesje komt veel zachter binnen bij de mensen, een beetje ingetogen zelfs, en dus ook gemakkelijker. De mensen pikken gemakkelijker wat je zegt. Dat begin ik nu pas te beseffen, als moeder. Ja, ik ben zachter geworden, empathischer zeg maar. In dat opzicht heeft het moederschap mij zeker goed gedaan.'

Lefever: 'Ik denk dat je vrouwelijke komieken of cabaretiers sowieso rapper gelooft.'

Malschaert: 'Omdat wij dichter bij onszelf blijven en bij onze eigen gevoeligheid. Mannelijke komieken willen vaak heel de wereld aanpakken.'

Mannen kunnen hun hele leven onnozel blijven doen, denk ik weleens, terwijl van vrouwen wordt verwacht dat ze zich met het ouder worden serieuzer opstellen.

Malschaert: 'Maar ik wil ook onnozel blijven doen! Ik blijf een kind, voor altijd.'

Lefever: 'Geen enkele comedian, man of vrouw, straalt iets volwassens uit, ook niet in de gewone omgang.'

Malschaert: 'Gelukkig maar. Ik zou nooit op een vent kunnen vallen die in feite al een stukje gestorven is. Puur spelen is spelen als een kind. Niets mooiers dan dat als je op een podium staat. En wat bedoel je met een serieuze vrouw? Zo'n type dat trots zegt: “Ik heb eigenlijk drie kinderen: mijn man en de twee koters., Sorry, maar zou jij graag met je moeder vrijen?'

Wat voor een man moet je hebben als sterke, grappige vrouw?

Malschaert: 'Een sterke en grappige man.'

Lefever: 'Joost is veel rustiger dan ik. Normaal misschien: hij werkt in een bank. Maar als ik hem dan zie met zijn collega's begrijp ik weer waarom hij bij mij blijft. In zijn milieu is hij de rare.'

Malschaert: 'Ik ben toevallig op een alien gebotst, een zot, en net daarom kan ik goed praten met Jeroen. Ik heb die energie nodig, ook al klettert het daardoor weleens tussen ons. Een rustige man zou in mijn gezelschap niet overleven, vrees ik.'

Lefever: 'Zodra ik van het podium stap, heb ik niet meer zo'n grote mond. Ik ben echt niet de zuipende brutale bek die sommige mannen blijkbaar in mij vermoeden.'

Malschaert: 'Ik ben in feite een heel gevoelig mens, zeker niet de harde vrouw die alles kan verdragen en anderen wegblaast. In vergelijking met onze mannelijke collega's zijn wij trouwens nog heel bedaard, zeker als ze onder elkaar zijn. Ik heb het allang afgeleerd om daar nog de hoogste noot te willen zingen. Vrouwen willen niet scoren in gezelschap, mannen zitten voortdurend tegen elkaar op te boksen. Dat je op de duur denkt: kunnen we nu even een normaal gesprek hebben?'

De mannen in het publiek lijken zich toch meer te laten intimideren door vrouwelijke komieken. Als jullie hen uitdagen of om een reactie vragen, zingen ze plots een toontje lager dan bij Philippe Geubels of Alex Agnew.

Malschaert: 'Ik kreeg gisteren nochtans een gevat antwoord van een man in de zaal. In mijn nieuwe show zit een stuk over borstvoeding en ik laat die melk zogezegd proeven. De eerste keer was het ook echt mijn eigen melk. “Ik ben lactose-intolerant,, zei die man.'

Jij confronteerde ons, mannen, in je eerste show wel erg nadrukkelijk met de vrouwelijke troeven.

Malschaert: 'Ik wilde niet dat de mannen eerst aan mijn borsten en mijn vagina dachten. Daarom trok ik in het begin van de voorstelling meteen mijn kleed naar boven. Dan waren we daar al van verlost en kon ik mijn verhaal vertellen.'

Lefever: 'Ik heb gemerkt dat ik veel vrouwen aantrek en zeker de lesbiennes. Misschien omdat ik vorig jaar heb opgetreden voor een grote lesbische organisatie? Los daarvan denk ik dat de dingen die ik zeg en zing herkenbaarder zijn voor een vrouw dan voor een man, onvermijdelijk.'

Hebben jullie weleens moeite met de ronduit seksistische grappen van jullie mannelijke collega's, ook al zouden ze dan vaak ironisch bedoeld zijn?

Lefever: 'Ik niet.'

Malschaert: 'Woman is the nigger of the world. Sorry, Liesje, jij bent vrouw én negerin. Maar serieus, ik vind dat er veel meer seksisme in de wereld is dan racisme en dus ook in de wereld van comedy. Spijtig.'

'Onlangs kregen we commentaar voor een line-up van vier comedians, onder wie twee vrouwen. Twee vrouwen op één avond: kon dat wel? Dat vond ik choquerend. In welke eeuw leven wij als het aantal piemels op een podium nog altijd hoger moet zijn dan het aantal vagina's?'

In de sociale media zie ik dat niet iedereen Liesje een warm hart toedraagt.

Lefever: 'Dat was vooral tijdens De laatste show. Die mensen spelen in hun kritiek voluit op de man, of in dit geval op de vrouw. Het gaat meteen over negers en zo. Je hoeft mij niet goed te vinden maar zeg dat dan gewoon.'

Malschaert: 'Weet je wat ik choquerend vind? Vrouwelijke hecklers(persoon in het publiek die een optreden verstoort, red.). Een paar weken geleden nog in het Antwerpse comedycafé Buster. Een meisje dat beweert actrice te zijn, riep om de haverklap: “Tetten bloot!, Welke motivatie schuilt daarachter? Waarom kan die vrouw geen respect opbrengen voor een andere vrouw die alleen op een podium staat in haar pure zelf?'

Lefever: 'Ik heb nog nooit last gehad van hecklers.'

Malschaert: 'Omdat je kwetsbaarder overkomt. En in de culturele centra heb je sowieso minder last van mensen die zitten te roepen en je onderbreken.'

Lefever: 'Ik heb tijdens een huiskameroptreden wel meegemaakt dat twee mensen weggingen, omdat ik iets gezegd had over hoofddoeken. Ze vonden het te grof. Ik heb ook een liedje over treinen en zelfmoord. Via het management kreeg ik mails van mensen die eisten dat ik dat nummer uit mijn voorstelling zou halen, waarschijnlijk omdat ze zelf iets ergs hadden meegemaakt in die sfeer. Ik heb daar een paar dagen over nagedacht maar uiteindelijk besloten om het lied niet te schrappen. Dan kan ik wel bezig blijven.'

Zijn er onderwerpen die jullie bewust uit de weg gaan, om problemen te vermijden?

Lefever: 'Kanker. Raar, want over aids maak ik wel grappen.'

Malschaert: 'Dat heeft te maken met het katholieke schuldgevoel. Aids is je eigen schuld, kanker overkomt je.'

Lefever: 'Ik denk dat je pas stopt met grappen maken over bepaalde dingen als je zelf iets overkomt. Ik maakte in het begin veel grapjes over mijn schoonmoeder, omdat het zo'n dankbaar onderwerp was. Maar nu heeft ze kanker en doe ik dat niet meer. Je voelt dat er iets hapert in je hersens en dat merkt het publiek ook.'

Malschaert: 'Ik ben wel verlost van de drang om grote sociale en politieke thema's aan te snijden, in de hoop dat ik samen met het publiek de wereld zou kunnen verbeteren. Ik hou de mensen nu een spiegel voor aan de hand van persoonlijke ervaringen. Ik ben geen lid van Gaia maar wat ik in mijn nieuwe voorstelling zeg over het verband tussen borstvoeding en het lot van koeien in de melkindustrie is wel degelijk een belangwekkend thema.'

'Meisje van plezier' (Liesje Lefever): première op 30/9 in cc Beerse. 'Soldier of love' (Veerle Malschaert): première op 28/9 in Arenbergschouwburg, Antwerpen.